من فکر میکنم همه ما یسری نقاط تاریک القایی تو شخصیتمون داریم! که این القا گاهی از طرف خودمونه ، گاهی ریشه در اتفاقات کودکی داره! دقت کنید منظورم از کودکی سن خاصی نیست، هر دوره‌ای که به آدما اجازه تحلیل تمام و کمال خودت رو میدی و عجیب اینکه بی چون و چرا میپذیریشون! . مثلا شاید فکر کنیم به اندازه کافی زیبا نیستیم یا هوش سرشاری نداریم! یا هر چیز دیگه‌ای که تو وجود آدمای کمال گرا این نقاط بیشتره، هر چی زمان میگذره ممکنه به دلایلی مثل داشتن اهداف قدرتمندتر در زندگی و مشغله‌های فراوان کمتر بهشون فکر کنی، ولی معمولا وقتی میخوای تو حیطه " توجه" یه آدم یا یکسری آدم قرار بگیری، این نقاط میان تو سطحی ترین حالت ممکن، حالا میخوام بگم کسی که این نقاط رو تو وجود شما فعال کنه دوست شما نیست :)
درباره این سایت